یونولیت یا پلی استیرن انبساطی
یونولیت در ایران بنام پلاستوفوم، یونولیت و آکاسیف شناخته میشود که نام اصلی آن پلیاستیرن انبساطی (Expanded Polystyrene) یا EPS است. در بسیاری از کشورهای آمریکا شمالی این محصول با نام استایروفوم (Styrofoam) شناخته میشود. یونولیت مادهای سبک و متخلخل و معمولاً سفید که در بستهبندی و عایق کاری کاربرد دارد در بعضی مواقع به آن فیبر سفید نیز میگویند. اما در حقیقت یونولیت نوعی پلیمر سفید رنگ و عایق رطوبت و صدا و دما است که از فرایندهای پتروشیمی تهیه میشود. پلی استیرن در سال ۱۸۳۹ توسط ادوارد سیمون کشف گردید؛ و در سال ۱۹۵۹ به وسیلهٔ کمپانی کوپر پلی استایرن انبساطی تولید گردید از این ماده برای عایقسازی، ساخت وسایل نیازمند عایق حرارتی و بستهبندی ابزار حساس الکتریکی، الکترونیکی و مکانیکی، ساخت یخدان جهت حمل دارو_ فراوردههای خونی، حمل محصولات دریایی (ماهی و میگو) استفاده میشود.
کاربردها
از یونولیت در سردخانهها، شرکتهای شیلات (با عنوان یخدان) برای حمل فراوردههای شیلاتی مانند ماهی و میگو استودیوهای صدا برداری و ایزولاسیون صدا در فضاهای دارای آلودگیهای بالای صوتی و همچنین ساخت ماکت، تابلوهای تبلیغاتی موقت و دکوراسیونها استفاده میشود از استایروفوم در صنعت ساختمان در اندازههای مختلف و استاندار به عنوان بلوکهای سقفی استفاده میشود.
ماده اولیه
ماده اولیه یونولیت استایرن است و در پتروشیمی بدست میآید. پلیاستایرن یا حرف اختصاری PS ماده اولیه میباشد.
عایق بودن
یونولیت عایق خوبی برای صدا و گرما است:
یونولیت معمولی به ضخامت ۱۰ سانتیمتر در برابر صدا ۴۲ دسیبل عایق است.
یونولیت معمولی به ضخامت ۱۰ سانتیمتر در برابر انتقال گرما حدود ۳۵٪ عایق حرارتی است.
بازیافت یونولیت
تاکنون عملاً امکان بازیافت یونولیت وجود نداشتهاست. چون پلی استایرن بازیافت شده به صورت بالقوه آلودهاست. اما Ashton Cofer، یک مخترع جوان، موفق به تبدیل یونولیت به محصولی مفید شدهاست. او توانست یونولیت را به کربن فعال تبدیل کند که در بسیاری از فیلترهای آب امروزی استفاده میشود.