شواهد قابل توجهی وجود دارد که تغییرات آب و هوایی به دلیل فعالیت‌های انسانی رخ داده است و برای مقابله با آن، اکثریت کشورها برنامه هایی برای کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای که به اتمسفر وارد می شوند در نظر گرفته ا‌ند. این گازها، به ویژه دی اکسید کربن، باعث گرمایش جهانی می شوند. بنابراین کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای قطعا به محیط زیست کمک شایانی خواهد کرد. برای کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، ما ابتدا باید رد پای کربن را اندازه گیری کنیم. رد پای کربن را می‌توان برای یک محصول، خدمات، فرد و یا حتی یک کشور محاسبه کرد. بیشتر این مفهوم برای درک تاثیر فعالیت‌های انسانی بر اقلیم زمین مورد استفاده قرار می گیرد. واحد استاندارد اندازه گیری رد پای کربن، دی اکسید کربن معادل(CO2 e) می‌باشد. اگرچه CO2 e به اندزه‌گیری ترکیبی شش نوع گاز گلخانه‌ای، یعنی دی اکسید کربن (CO2، متان (CH4)، دی نیتروژن مونوکسید (N2o)، فلوئوروکربن (PFC)، هیدروفلووکربن‌ها (HFC) و هگزافلورید گوگرد (SF6) اشاره دارد، لیکن، دی اکسید کربن مهمترین گاز گلخانه‌ای محسوب می شود.
آیا تجارت شما کربن دوست است؟
برای اینکه کسب و کاری کربن دوست باشد، ابتدا باید در مورد اینکه کدام یک از فعالیت‌های اجرائی که باعث انتشار دی اکسید کربن می شود آگاهی لازم را کسب کرد تا از این طریق رد پای کربن شرکت سنجیده شود. همیشه گزینه‌های زیادی در فرآید تولید، مصرف انرژی، روش‌های حمل و نقل، زنجیره تامین، بسته بندی و حتی بازاریابی وجود دارد تا آن کسب و کار بتواند گزینه پایدار تری را انتخاب نماید.
بیوپلاستیک‌ها مانند ظروف یکبار مصرف گیاهی ، کربن خنثی هستند حتی زمانی که سوزاندن آنها باعث آزاد شدن دی اکسید کربن می شود. کربن موجود در بیوپلاستیک‌ها از فتوسنتز به وجود می آید که در آن دی اکسید کربن اتمسفر توسط گیاه ذخیره شده و به گلوکز تبدیل می شود. سپس گلوکز می تواند به ملکول‌های پیچیده تری مانند قند ها، نشاسته ها، روغن‌ها و پروتئین‌ها تبدیل شود. شکر‌ها و نشاسته‌ها به بیواتانول یا اسید لاکتیک‌ها و روغن‌ها به بیودیزل تبدیل می شوند. بنابراین کربن از اتمسفر خارج، برای چندین ماه در گیاه ذخیره شده و پس از احتراق سوخت‌های زیستی دو مرتبه به اتمسفر باز گردانیده می شود. به ازای هر گرم دی اکسید کربن آزاد شده حاصل از احتراق یک بیوپلاستیک، چندین ماه پیش از طریق فتوسنتز، یک گرم از اتمسفر حذف شده است. این تعادل کامل نشان دهنده این است که بیوپلاستیک‌ها مانند ظروف یکبار مصرف گیاهی کربن خنثی می باشند. علاوه بر این، این ظروف در هنگام سوزاندن گازهای سمی را به اتمسفر آزاد نخواهند کرد و خاکستر باقی مانده نیز غیر سمی است. از این رو هنگامی که آنها در مرکز دفن زباله رها می شوند، باعث آلودگی خاک و آب نخواهند شد. این در حالی است که پلاستیک‌ها هنگامی که می سوزند، به اتمسفر دی کسید کربن وارد کرده و منجر به افزایش گازهای گلخانه‌ای می شوند. بنابراین، مردم می توانند با استفاده از خرید ظروف گیاهی که نوعی بیوپلاستیک محسوب می شود و یا استفاده از انرژی‌های جایگزین به سمت داشتن جامعه‌ای کربن خنثی بروند.
در مواردی که اجتناب از مصرف سوخت‌های فسیلی غیر ممکن است، افراد می توانند بر راندمان تمرکز کنند تا مصرف سوخت فسیلی خود را به کمترین حد برسانند و هنگامی که سوخت‌های زیستی موجود و در دسترس باشند، از آنها استفاده کنند. این امر باعث میشود تا تاثیری روی میزان کربن موجود در اتمسفر نداشته باشند، به عبارتی آنها را به داشتن جامعه کربن خنثی نزدیک تر می‌کند.